Melbourne,Great Ocean Road,Adelaide,Alice Springs

Allereerst alle vrienden en familie leden weer ontzettend bedankt voor alle leuke reacties!



De foto's naar de Flickr link.
http://www.flickr.com/photos/stevenweele/



Veel succes en plezier met het lange verhaal.

In ons laatste verhaal hebben we een vooruitblik gegeven voor de laatste weken in Australië. We zullen het nog even de revue laten passeren:
We hadden nog 2 weken onze camper. In deze periode gaan we richting het grootste National Park van Australië; Wilsons Promontory. Vervolgens willen we richting Melbourne (Great Ocean Road) en Adelaide gaan. Net boven Melbourne ligt het plaatsje Marysville, hier zijn de bushfires echt aan de orde geweest.

Wilsons Promontory National Park:
Na aardig wat kilometers waren we dan eindelijk aangekomen in het grootste National Park van Australië het Wilson Promontory.
2 maanden voordat wij er waren was 65% van het gehele National Park afgebrand. Hierdoor kregen we een goed beeld hoe verwoestend zo'n bushfire kan zijn. Het prachtige park met al zijn groene bomen waren nu niet meer dan zwarte luciferstokjes. We konden heel goed zien wat er wel was afgebrand en wat niet. Het park staat bekend om al het wildlife wat je er tegenkomt. Wij dachten dat het wel weer mee zou vallen met het aantal dieren dat we tegen zouden komen omdat Australië graag bepaalde plaatsen/activiteiten aanprijsd zodat je als toerist daar naar toe gaat. Nadat we gesetteld waren en wat contact hadden gemaakt met wat Australiërs die vaker in het park kampeerden bleek niets minder waar. Als de zon onder is kun je verschillende wombats en kangeroos tegenkomen. We zijn er daadwerkelijk voor gaan zitten. Na the sunset duurde het inderdaad nog geen 5 minuten of de eerste wombat liep rond onze camper. Deze wombat was zo hongerig dat hij niet weg rende en zich zelfs liet aaien. Voor ons natuurlijk weer een geweldige ervaring om zo'n groot knorrend beest te horen en te zien rond grazen..
S'avonds laat liepen we nog even een rondje op de camping en daar zaten 2 grote volwassen Kangeroo's te eten. Ongelofelijk hoe dichtbij we bij ze konden komen. Dit was de tweede keer dat we zo dichtbij een volwassen kangeroo kwamen. De eerste keer was terwijl we 110km per uur reden richting een rest area in het donker. Gelukkig hebben we het enorme beest niet aangereden en konden we onze weg vervolgen met het zweet in de handen ;-).

Marysville:
Na het National Park zijn we doorgereden naar Marysville waar de bushfires aan de orde zijn geweest. Aangezien het plaatsje verrast is door het immense vuur zijn er rond de 170 mensen overleden. Reddingswerkers zijn meer dan een week bezig geweest om slachtoffers te vinden en te identificeren. Op black saturday is er landelijk gecollecteerd en het heeft 14 miljoen $ opgeleverd. Toen wij in het dorpje reden kwamen we om de 2,5 minuut een road train tegen, vol met puin. Dit puin was nog geen 3 maanden geleden onderdeel van de huizen van de overleden mensen. Als je er over na denkt krijg je er echt de kriebels van.. Helaas is het de waarheid. Wij vonden het vergelijkbaar met de ramp van Enschede..

Melbourne:
Aangezien we de camper nog hadden overnachten we steeds aan de kust op een rest area in het plaatsje Tooradin. Hier maakten we weer volop gebruik van de gratis faciliteiten, zoals warme douche en de bbq's. Vanuit deze rest area hebben we Marysville en Melbourne bezocht. We hebben een dag in het centrum van Melbourne rondgekeken waar we wilden gaan slapen voordat we naar Alice Springs/Uluru vertrokken. We parkeerden gratis in the Botanical Gardens en liepen zo binnen een kwartiertje het centrum in. Wilden we 100m dichterbij parkeren moesten we 14$ per uur betalen. Wij zijn en blijven tenslotte Nederlanders ;-).


Na het bezoek aan Melbourne en alles geregeld te hebben hebben we bij een BP station overnacht (50 km ten zuiden van Melbourne) om de volgende dag de Great Ocean Road af te gaan leggen.

Great Ocean Road:
- The Great Ocean Road moet je echt zien met mooi weer zeggen vele. Andere zeggen dat je het juist met slecht weer moet zien zodat je de contrasten goed kunt waarnemen. Wij besloten om het eerst met mooi weer te zien. Om het met mooi weer te kunnen zien moesten we vanaf het BP station met echt een rotvaart (een gemiddelde van 120 k) richting de Great Ocean Road rijden.
- De weg is erg lang, en de rotsformaties liggen die samen the twelve apostles vormen liggen vrij dicht bij elkaar. Echter heeft het ons de hele dag gekost om al het moois te zien. Hierdoor werden we genoodzaakt om op een toeristische lookout te gaan slapen. He wat vervelend. Prachtig natuurlijk weer. Alleen werden we om 07.00 al gewekt door de bussen vol met toeristen.
- De laatste rotsformatie was the Grotto (zie de foto's). Deze formatie waren we met onze slaperige hoofden bijna vergeten te bezoeken omdat we richting Adelaide wilde rijden.. Gelukkig zagen we het bruine bordje (wat in Australië altijd aangeeft wanneer er iets leuks voor toeristen te zien is) nog net op tijd. Zoals jullie goed op de foto's kunnen zien gaan we net nog een stapje verder dan de bedoeling is. Want door de slechte weersomstandigheden, van de weken ervoor, was het pad naar de Grotto afgesloten. We hoefden elkaar maar aan te kijken en onze lichamen klommen al over het hek heen... De grot had de prachtigste kleuren en vormen. Helaas is dat slecht te zien op de foto.

Nacht in een National Park geslapen;
niet dat dat zo bijzonder is omdat we dat al veel vaker gedaan hebben maar deze keer was het anders als anders. Het was anders omdat we 1: na een lange dag weer eens in het donker aankwamen wat we meestal proberen te vermijden omdat we anders kangeroos aan kunnen rijden. 2: We echt in the middle off nowhere stonden. We hadden immers weer geen verbinding met onze mobiele telefoons. 3: Het waarschijnlijk de laatste keer was dat we een prachtig kampvuur konden bouwen in Australië.
S'nachts zagen we dat deze weg zo verlaten was dat er alleen maar roadtrains rijden. Dit geeft aan dat het lange wegen zijn die vrijwel kaars recht zijn. De roadtrains reden echt op volle snelheid voorbij met al hun lichten aan om de kangeroos te kunnen zien en hopelijk te vermijden. Sommige toeterden zelfs om ze weg te jagen. Ze waren daadwerkelijk bang.
Dat ze bang waren zagen we ook pas op de volgende dag. Er lagen echt veel dode kangeroos op de weg maar ook hele bumpers van vrachtwagens.
De volgende dag zagen we pas waar we hadden geslapen. Het was een inmens grote bomenkwekerij. Er waren heel veel bomen gekapt wat voor een geweldige echo zorgde de avond ervoor bij ons laatste kampvuur in Australië.

500 K's naar Adelaide:
Na een lange dag wandelen en heerlijk de toerist uithangen in Melbourne besloten we onze reis door Adelaide af te sluiten d.m.v. een kleine rit langs het strand (de foto van 7 mei met de ondergaande zon). Toen het begon te schemeren keken we elkaar aan en besloten om onze stoute slippers aan te trekken en gewoon op een parkeerplaats te gaan overnachten aan het strand. Op de foto die we op Flickr hebben gezet kun je zien hoe we samen zitten te "nippen" aan een drankje met de ondergaande zon.

Steven's ziekenhuisbezoek:
Na 8 weken en elke dag zeuren is Steven eindelijk naar het ziekenhuis geweest om te laten checken naar zijn symptomen van de swineflu ;-). Hij is ontvangen bij de eerste hulp waar hij vrijwel direct werd geholpen en vooral na een aantal koortsmetingen. Dit omdat hij een backpacker is met swineflu verschijnselen. Na een grondig onderzoek blijkt hij allergisch te zijn voor pollen. Oftewel gewoon hooikoorts. De verrassing was nadat hij vier doosjes met medicijnen mee kreeg voor zijn allergie, keel, verstopte neus en hoofdpijn vroeg waar hij moest betalen het goede nieuws kreeg van de dokter dat het public health care is. Gratis dus. Gelukkig gaat het nu beter dankzij de pillen.

Tijd voor onze vakantie!!!

Na een nachtje doorbrengen in het All Nations hostel in Melbourne vlogen we met een airbus van Tiger naar Alice Springs. Eindelijk weer lekker warm. Nadat we aangevallen waren door de vliegen in Alice Springs konden we direct instappen in de shuttle bus van Annie's Place waar we zouden gaan overnachten. Aangekomen bij het hostel kregen we te horen dat onze boeking voor de tour (www.mulgas.com.au) naar the Kings Canyon, Olga's en Uluru niet was ontvangen. Gelukkig was er wel ruimte in een dorm room en konden we er in ieder geval wel overnachten. Gelukkig konden we bewijzen dat we een bevestiging hadden gehad voor de tour en werden we alsnog ingedeeld voor de tour van Mulga's op de maandag.
- Op de maandagochtend werden we om 06.00 ontvangen door "scooter" die een jaar lang geen tours meer had georganiseerd. De tour begon met een 700 km lange rit richting Kings Canyon. De eerste stop was bij een camelfarm waar je een optional camelride kon ondernemen. Na een lunch die bestond uit 1 sandwich en een muesli bar zonder drinken reden we door naar Kings Canyon. Daar hebben we ruim 8 km gelopen en al het moois dat the Canyon heeft mogen aanschouwen (zie de foto: The Kings Canyons tijdens de 3 daagse trip!!). Na the Kings Canyon zijn we op zoek gegaan naar onze overnachtsplaats. Rond de klok van 20.30 hadden we een mooie plek gevonden. Iedereen ging wat doen hout verzamelen voor het vuur, eten koken of Swags (zie foto: grote slaapzakken met een klein matje erin) van de trailer halen. Rond middernacht zocht iedereen zijn swag op en ging proberen te slapen onder de prachtige sterrenhemel. Iedereen had zijn/haar swag zo dicht mogelijk bij het vuur gelegd omdat het zo vreselijk koud was. Wat een geweldige dag was het!

- Rond de klok van 05.30 werd iedereen gewekt door "scooter" met de woorden: Guys wake up it's FREEZING, and breakfast is ready! Haha we hadden het dus terecht koud gehad. Na een bezoek aan de cattle station konden we gelukkig een toillet bezoeken om daarna "fris en fruitig" de tocht te vervolgen naar de Olga's. Hier hebben we een mooie tocht van 7,5 km gelopen door de bekende Valley of the Winds. het deed zijn naam eer aan.. Vervolgens zouden we volgens het programma een base walk around the Red Rock maken. Tot onze grote verrassing vertelde "Scooter" dat we mochten kiezen. De base walk of de rots beklimmen. We hadden geluk dat we erop mochten omdat er 8 redenen zijn dat traditional owners mogen beslissen dat de rots niet beklommen mag worden. Bv. te harde wind, te warm, iemand overleden door het beklimmen van the Red Rock (er zijn namelijk al 35 mensen overleden) en nog een paar. Aborigenals zoeken elke dag wel een reden om de tocht omhoog te kunnen verbieden, aangezien the Red Rock/Uluru voor hen heilig is. Over de tocht omhoog zelf zijn maar een paar woorden goed. Geweldig, indrukwekkend, zwaar en stijl. Op de top van The Rock aangekomen waren we verbaasd dat het niet zo plat was als het lijkt. We waren ontzettend blij en gelukkig dat we The Rock mochten beklimmen. Het was voor ons beide al jaren een droom. Een perfect afsluiting voor het prachtige land Australië, waar we tot nu toe 10 weken hebben doorgebracht. Na de afdaling moesten we als een speer richting the sunset viewing point. Hier kregen we als neusje op de zalm de zonsondergang te zien met op de achtergrond Uluru. Hier moesten we dan ook op proosten met een Tooheys biertje (zie de foto). Na de zonsondergang een feestje gebouwd in de "discobus" en een campsite opgezocht bij het Ayers Rock Resort. Weer een kampvuur gemaakt en tot laat 03.00 gezellig rondom het vuur gezeten.

- Vervolgens werden we wederom door "Scooter" gewekt rond de klok van 05.00. Oei wat voelden we ons door verschillende redenen fit ;-). We moesten snel alles pakken want we gingen nu naar de sunrise kijken met op de achtergrond Uluru. "Scooter" zag aan ons dat we een stevig ontbijt nodig hadden dus schotelde hij ons een Engels ontbijt voor. Witte bonen in tomatensaus en een worstje met brood. Dit was echt wat we nodig hadden. Als laatste zijn we naar het cultureel centrum gegaan waar we nog wat mochten leren over Uluru en de abo's. Daarna als een speer terug naar Alice Springs en dus Annies Place. Tijdens de rit begon de bus echt naar van alles te ruiken. Niet gek na veel kilometers lopen, slapen in een 100000x gebruikte swag in de buitenlucht en drie dagen geen douche. Wat waren we blij dat, we eenmaal aangekomen bij Annies Place, het rode zand van onze lijven konden afspoelen en de was konden doen. S'avonds hebben we met de gehele groep die bestond uit 24 mensen met verschillende nationaliteiten gegeten en drank spelletjes gedaan. Het was echt bere gezellig.

- Oooh ooh wat voelden wij ons fit de volgende ochtend. Helaas werden we na een stevig ontbijt weer met een shuttle bus richting het vliegveld gebracht. In het vliegtuig hebben we onze ogen dicht kunnen doen en de tour nog een keer mogen beleven. Het was echt geweldig!



Na ruim 10 uur achter elkaar geslapen te hebben in het hostel in Melbourne vliegen we morgenochtend rond de klok van 08.40 naar New-Zealand. A.s. maandag gaan we onze Nomad camper (die iets groter en luxer is dan de vorige) ophalen in Christchurch en begint onze tour met een camper in een ander land in een andere omgeving weer van voor af aan. Wat hebben we er weer zin in!



Op zijn Australisch:



No worries, and have a G'day!



Lieve fam we missen jullie uiteraard. Voor de ene fam geld fijn dat jullie genoten hebben op de vakantie en voor de andere geniet in de Ardennen.



Voor de dames geldt: blijf smsen en bellen. We missen jullie nog steeds elke dag.



Liefs Steven en Bas voor de laatste keer vanuit Downunder Melbourne.