Byron Bay, Sydney, Blue Mountains, Canberra/A.C.T.

Nieuwe update over de plaatsen:

Byron Bay, Sydney, Blue Mountains, Canberra/A.C.T. en Snowy Mountains.

Met onze laatste weblog op waarbenjij.nu waren we gebleven bij het feit dat we gingen surfen in Byron Bay:

Want surfen kan volgens vele en de Lonely Planet het beste in Byron Bay. De surfstad van de East coast. We hebben voor 20$ per persoon 3 uur lang een surfboard gehuurd. Na een aanbetaling van 1600$ cash kregen we ze dan eindelijk mee. De dame achter de balie vroeg ons of we een spoedcursus wilde volgen maar we dachten dit varkentje gaan we wel even wassen. Zie je ons al lopen over de esplanade heen, tussen alle mensen door met ontbloot bovenlijf zwembroek aan op blote voeten. Wat voelden we ons trots met de boards onder onze armen. Real surfdudes.. Aangekomen op het strand direct het water in en onze eerste gedachtes waren letterlijk, Woooooooooooooooooooooooooooooow!! Cool, You Rock Dude en Awesome maar wat stroming. Al peddelend op zoek naar de beste golf! En als we dachten dat er een geweldige golf aankwam swim along met de golven. Dan komt het moeilijkste gedeelte, namelijk gaan staan. Helaas is het ons beide niet gelukt om de golf uit te surfen maar het "staan", (struikelen, voorover vallen en golven happen) lukte aardig. Na onze geweldige avontuur zijn we weer op zoek gegaan naar een slaapplaats. We vonden een geweldige "camping" (zoals we dat inmiddels zijn gaan noemen) in de vorm van een rest area aan de snelweg. Razende roadtrains hebben ons de hele nacht rustig in slaap gehouden. Gelukkig.



Eerste kennismaking met de stad Sydney:

Onderweg naar Sydney kwamen we op de snelweg waar we netjes 110k an hour reden zo hier en daar nog een sportieveling tegen op de fiets. Ongelofelijk dat het zomaar mag in Australië. Het land waar je 200 keer per dag wordt gewaarschuwd voor alle gevaren die er eventueel kunnen gebeuren mag je wel naast een snelweg gaan fietsen. Natuurlijk.

Na een stuk dwars door het centrum van Sydney heen. Hebben we rondgekeken in de buitenwijken van Sydney voor een camping. Geluk hadden we aangezien het Eastern weekend was en iedereen in heel Australie vrij is en er op uit trekt om rust te pakken. We hadden het laatste plaatsje op de hele camping. De dag erna zijn we met het OV naar Sydney gereden. Een prachtige tocht langs Harbour Bridge en het Opera House richting de Botanic gardens. Aangezien het zaterdag avond was wilden wij avontuurlijke mannen het nachtleven gaan "proeven". Na een uitgebreide douche, haren gekamd en goed geurend op weg naar Sydney centrum. Aangezien we al meerdere keren uit waren geweest dachten we dat we op dezelfde manier gekleed zouden kunnen gaan. Dit hield in dat we een keurig overhemd, lange broek maar dat we met slippers en geen identiteidskaarten bij ons hadden. Na wat rondkijken hoorden we goeie muziek uit een club komen. Nadat we wat beter gekeken hadden bevond deze club zich in een wolkenkrabber op de 14e etage. De lange rij mensen gaf aan dat we goed zaten. Dus we gingen queuen. Eenmaal vooraan in de rij kon de man ons vertellen dat we te casual waren met onze slippertjes. Dus op naar een volgende club. Waar we geweigerd werden omdat we geen identietskaart bij ons hadden. Uiteindelijk dachten we een soort pel te zien werden we weer geweigerd vanwege het feit dat we geen id hadden. HOEZO BALEN. We besloten om onze ronde verder af te lopen en de bus richting de camping te pakken in Darling Harbour. In Darling Harbour zagen we een vol terras. Direct zijn we uitgedroogd naar de bar gerend en hebben daar 4 Mojito's besteld voor het geval dat ;-).



We hadden afgesproken om niet gelijk alle toeristische bezienswaardigheden af te gaan aangezien we na: 5 weken Nieuw-Zeeland en 2 weken Fiji komen we nog voor een week terug in Sydney. Vanwege dit heugelijke feit hebben we na 2 zonovergoten dagen strand op het prachtige Bondi beach en coogee beach de knoop doorgehakt om naar het westen te gaan. Namelijk de Blue Mountains.


Blue Mountains:
In de Blue Mountains hebben we de eerste dag rondgelopen met mist. Hierdoor konden we werkelijk waar niet eens autorijden. Zo dicht was die mist. We zijn wel naar de bekende scenic lookout geweest die ons de Three Sisters kon laten zien. Nou die dag dus niet. De volgende dag zijn we weer gaan kijken. Gelukkig was de mist weg en konden we de three sisters echt zien. De three sisters zijn 3 rotsen die genoemd zijn naar drie vrouwen. Deze drie vrouwen zouden betoverd zijn in rotsen door een heks om ze te beschermen tegen het mannelijkschoon dat achter hen aan zat. Helaas was de heks overleden en kon de betovering niet terugdraaien. Wat een geweldig verhaal. Uiteindelijk hebben we in totaal 4 dagen rondgelopen in de Blue Mountains en heerlijk geslapen op een "camping".

Na 4 dagen Blue Mountains was het voor ons weer Time 2 Go. En dat betekent voor ons op naar Canberra.



The Australian Capital Territory (A.C.T) Canberra:
Het is de hoofdstaat en de hoofdstad van Australië. Hier hebben we 2 dagen naast het uitgedroogde lake george (zie foto) gestaan op een "camping". Hier hebben we voor het eerst een vuurtje gestookt, vanwege de kou, en tot in de late uurtjes gezellig gezeten. Uiteraard in gezelschap van 3 heerlijke premixed bundirum/cola en 8 liter cash wine. Want we moesten weer even inhalen wat we gemist hebben in Sydney ;-).. Canberra is ontworpen door Griffin in 1915. Hij stond op de beroemde lookout en ontwierp in zijn gedachte een driehoek waar al de government gebouwen te vinden zijn. Wat wij erg grappig vonden is dat het parlementsgebouw lijkt op het witte huis. In Canberra hebben we ook het war memorial bezocht (zie foto). Hier wordt uitgebreid laten zien in heldhaftige verhalen, films en foto's welk aandeel Australië heeft gehad in elke oorlog. Voor ons best interessant omdat we daar nog niet veel van wisten. Eenmaal buiten aangekomen zagen we een echte tank staan. Aangezien we onze Toyota Hiace met een 2.4l motor ook de bijnaam tank geven hebben we ze naast elkaar gezet. De opdracht luid:"zoek de verschillen".


Na een bezoek aan de tourist information in Canberra hebben we besloten om een bezoek te brengen aan de Snowy Mountains.


Snowy Mountains:
Wat was de route er naar toe prachtig. We reden dwars door de bergen en kwamen alleen maar kale bomen tegen. Dit is omdat er 7 jaar geleden 90% van het zuidelijke gedeelte van de Snowy Mountains verbrand is door een Bushfire. Om het duidelijker te maken: we hebben honderden kilometers dezelfde soort kale bomen gezien. De Snowy Mountains liggen rond de 1200m boven zee niveau. Dat hebben we geweten. Tjonge jonge wat was het koud. We hebben temperaturen van -5 gehad. Wel heel kick aangezien we s'ochtends en s'avonds "heerlijk" heb kunnen douchen in het kreekje dat naast onze "campings" rest area was.. Brrrr wat was dat koud. Elke avond bouwden we de mooiste kampvuren. Afgelopen dinsdagavond kwamen we in contact met Sarah en Anthea twee australische dames die voor een jaar lang hun eigen land aan het verkennen zijn met een toyota camry stationwagon. Best primitief maar het ziet er gaaf uit. We hebben over van alles zitten praten tot in de late uurtjes. Vervolgens stelden ze voor om met ons Mount Kusciuszko (jaja de hoogste berg in Australie) te gaan beklimmen. Deze berg is 2250 m hoog en wij werden met de stoeltjes lift gedropt op 1920 meter. Daarvandaan moesten we nog 6,8 km heen en 6,8 km terug lopen. Nou in die tijd zijn we vanalles te weten gekomen over Australië, Aboriginals en de sterren op de vlag. Deze sterren staan er namelijk als symbool van the Southern Cross die alleen in Australië te zien is, volgens de dames. De grote ster links onderin staan voor alle staten exclusief A.C.T., Australian Capital Territory. Na de wandeling was het inmiddels voor ons te laat geworden om richting de kust te rijden dus besloten we op verzoek van de dames ze te vergezellen naar de dichtsbijzijnde national park (een echte camping deze keer). Hier hebben we s'avonds in de camp kitchen spelletjes gedaan en uiteraard gegeten en gedronken. Australische specialiteit is Timtam (chocolade koekjes met een biscuit vulling) de hoekjes eraf bijten en schuin warme vloeistof uit je kopje zuigen. In de meeste gevallen bestond de warme vloeistof uit Koffie met een flinke scheut Whisky ;-).. Uiteindelijk lachen gieren brullen uiteraard!

De volgende ochtend was wat minder voor Anthea want die was honds sago en wilde ons niet eens meer gedag zeggen. Sarah kon vertellen dat er iets was voorgevallen en dat het dus niet aan ons lag. Dit bewijst maar weer dat sommige vrouwen niet tegen drank kunnen ;-)..

Vanochtend hebben we besloten om naar Wilsons Pr. National park te rijden. Onderweg kwamen we Controlled Bushfires tegen (zie foto). Dit betekent dat rangers het bos aansteken en dit onder controle laten afbranden. Heel de vallei/landschap was bedenkt onder een deken van rook. Je kon het werkelijk zien, ruiken en zelfs voelen. Best spannend aangezien we over de snelweg dwars door het bos heen rijden. Nogmaals spannend maar heel indrukwekkend om te zien.

We hebben nog 2 weken onze camper. In deze periode gaan we richting het grootste National Park van Australië Wilsons Prom. Vervolgens willen we richting Melbourne en Adelaide gaan. Net boven Melbourne ligt het plaatsje Marysville, hier zijn de bushfires echt aan de orde geweest. Aangezien het plaatsje verrast is door het vuur zijn er honderden mensen overleden. Reddingswerkers zijn meer dan een week bezig geweest om slachtoffers te vinden en te identificeren. Op black saturday is er landelijk gecollecteerd en het heeft 14 miljoen $ opgeleverd.



Aangezien we nog drie weken in Australië zijn hebben we besloten om nog even een vakantie te boeken. We hebben besloten om een weekje naar Alice Springs (Uluru) te gaan. We hebben zelfs al een tour geboekt dus het kan niet meer mis gaan. Wat hebben we het toch slecht.



Verder gaat alles goed met ons. We hebben het heel erg naar ons zin en zijn voorzichtig van tijd tot tijd!



We willen jullie allemaal bedanken voor de leuke berichten op waarbenjij.nu. Voor ons erg leuk om te lezen!



Voor onze dames wederom een dikke zoen en we missen jullie! No worries and keep up the good work.



Liefs en knuffel Steven en Bas.



Voor de foto's moeten jullie weer richting:

http://www.flickr.com/photos/stevenweele/