Christchurch, Te Anau, Milford Sound, Lake Wanaka

Op naar New-Zealand (christchurch) op 16-05-2009.



Na iets vertraging werden we veilig en wel op Nieuw-Zeelandse bodem neergezet. Het viel ons mee dat er niet geklapt werd voor de piloot. De vlucht had namelijk vertraging opgelopen door de enorme buien die boven het westelijke gedeelte van het zuider eiland waren. Door de bio-security werd onze coolbag direct onderschept door een hond. We hadden de kaas en salami die we over hadden als smokkelproject meegenomen naar New-Zealand. Dit om te kijken hoe streng ze daadwerkelijk zijn. Bij het aankomen staat de douane erom bekend dat alles gecontroleerd moet worden. Zo werd Steven zijn tas van binnen naar buiten gekeerd en Bas half uitgekleed omdat er iets van rode stof op zijn schoenen zat van Uluru. Direct de shuttle taxi ingesprongen om op verzoek afgezet te worden voor het Foley Towers hostel. Hier hebben we 2 nachten heerlijk kunnen slapen en de locals/backpackers om informatie kunnen vragen voor de beste spots in N-Z. Het hostel was erg gezellig en hebben er leuke mensen ontmoet die we waarschijnlijk thuis vaker zullen gaan ontmoeten..



De eerste maandag in New-Zealand stond in het teken van onze nieuwe camper. Eerst moesten we hem gaan ophalen bij het depot in de buurt van het vliegveld. Deze keer ging het heel officieel. We moesten ons meldden bij de balie en konden in de tijd dat we moesten wachten "een" kopje koffie nuttigen. Haha we zijn backpackers dus alle smaken hebben we even geprobeerd ;-). Al snel werden we opgepikt door Mattheus wat uiteindelijk onze vriend werd naarmate de minuten verstreken. We gingen even de formaliteiten langs om vervolgens buiten op onze camper te wachten. Daar kwam hij aan hoor. Het is net een onze oude "Tank" maar dan in de vorm van een hobbit (een niet zo charmant figuur uit Lord of the Rings). De nieuwe "Tank" werd al snel verruild voor "Tank Deluxe" omdat deze; gloednieuw is, zelfs zo ruikt en een 2,5 Liter VVT-I motor heeft waardoor het meer een racemonster is. Vervolgens moesten we weer op een formulier gaan aangeven waar de camper al schade had. Mattheus heeft zo goed als elk deel van de camper gemarkeerd omdat er schade te vinden is. Als extratje kregen we nog een 2 persoonsdekbed (dus nu hebben we er twee, geen zorgen dames) sneeuw kettingen en een campingtafeltje om lekker buiten te kunnen lunchen/dineren.

We kunnen dus met een gerust hart touren door het ijzige/winderige en hobbelige New-Zealand, dankzij onze vriend.



Als klap op de vuurpijl heeft de camper zelfs een oven. Hier maken we dan ook gebruik van om de overschotel van Marlène te maken of om het wat warmer te krijgen in de nachten wanneer we weer eens op een "camping" staan. Het weer in N-Z is namelijk niet slecht te noemen, op het moment, maar overdag fris en s'nachts simpelweg gewoon koud. De derde nacht hebben we zelfs -2 in de camper moeten doorstaan. We waren toen helemaal aan de oostkust bij het Franse plaatsje Akaroa. De scenic route was absoluut prachtig maar typische N-Z. De ene na de andere bocht. Vervolgens zijn we naar de hoogste berg van N-Z gereden, namelijk Mount Cook die 3755 meter hoog is. Onderaan de voet hebben we bij Mueller Lake staan kijken naar de ijsschotsen die er rond drijven. Wat een prachtig uitzicht hadden we op de enorme Mt. Cook. Vervolgens zijn we met ontzettend slecht weer naar Dunedin gereden. Hier hebben we wat informatie ingewonnen over tours die we moeten doen in het zuidereiland en wat er allemaal te beleven valt in Dunedin. Dat was niet zo veel dus besloten we om op de vrijdag avond maar een filmpje te pakken. Angels and Demons (het vervolg op The Davinci Code) die niet ondertiteld was en natuurlijk in het Engels gesproken werd. Goed om te kijken of ons Engels verbeterd is. We vonden het een geweldige film.



Vervolgens hebben we de Southern Scenic route gevolgd tot aan Te Anau. Dit plaatsje is een must do aangezien dit de enige route is die gaat naar het "wereldberoemde" Milford Sound (Fjord). In Te Anau hebben we sinds een week weer kunnen genieten van een warme douche, sauna en zelfs een bubbelbad op Te Anau Lakeview Caravan park. De eerste dag hebben we er het bekende Kepler track gelopen wat ons de fjorden rondom het plaatsje heeft laten zien. De totale tocht heeft ons ruim 5 uur beziggehouden. het was dan ook 16 km lang. Tegenover deze echte camping is een rest area die wij de daarop volgende nachten hebben gebruikt als camping. Hierdoor konden we zo naar de overkant lopen om gebruik te maken van de faciliteiten van het Te Anau Lakeview Caravan park maar dan gratis. De tweede dag zijn we via een prachtige route naar Milford Sound gereden (toch nog 120 km vanaf het plaatsje). Van tijd tot tijd werden we gewezen op de toestand van de weg ice en grid. Opletten geblazen dus. Vervolgens hebben we de tour op de Milford Mariner gedaan. Door deze tocht hebben we een prachtig beeld gekregen op de Fjorden van Milford Sound. Echt geweldig om te zien.



Gisteren (woensdag 27-05-09) reden we uit Te Anau rond de klok van 12.00. Het weer ziet er voor de komende dagen niet zo best uit. Na een telefoontje met Lake Wanaka Skydiving hebben we besloten om toch naar Wanaka te rijden ondanks dat ze volgeboekt waren vanwege de prachtige heldere dag. Dit om te kijken of we nog wat extra informatie konden krijgen voor een Skydive en de ideale weersomstandigheden hiervoor. Eenmaal aan de balie van het bedrijf werd ons gevraagd of we dezelfde middag nog wilde. UHM, even slikken. Ja laten we gaan. Met zijn tienen zaten we in het kleine vleigtuigje (zie foto) 3 cameramannen voor ons, 3 instructeurs, 3 springers en de piloot. Driekwartier na aankomst zaten we al 15000 voet oftewel 4575 meter in de lucht. Geen tijd om zenuwachtig te zijn. Knop om en genieten van het prachtige uitzicht en the thrill. Wat een ontzettende gave ervaring.. Echt in een woord GEWELDIG!



Helaas konden we niet meer foto's van Steven uploaden omdat er geen ruimte meer was op Flickr. Volgende maand beter ;-)..



Even een leuk feitje:

Abel Tasman zeilde in 1642 langs het zuidereiland vanuit Indonesië. Hij kwam met zijn 2 schepen als eerste Europeaan aan en kwam in contact met de Maori's die zijn mannen vermoordde. Helaas had Abel geen interesse in het land anders hadden ze in N-Z Nederlands gesproken. Het enige wat hij heeft achter gelaten is de naam: "Nieuw-Zeeland" or "New Sealand". Vernoemd naar onze provincie zeeland... Uiteindelijk hebben ze het naar het Engels vertaald en is het New-Zealand geworden.







Wederom weer bedankt voor de reacties op onze site en voor de foto's naar de Flickr link.
De foto's naar de Flickr link.
http://www.flickr.com/photos/stevenweele/



Lieve Nathalie: geniet van je welverdiende vakantie in Tenerife

Lieve Liselore: nog maar 64 nachtjes en we liggen weer naast elkaar ;-).



Dikke knuffel voor allen en de groeten vanuit het prachtige New-Zealand.



Groetjes Steven en Bas.